مروري كوتاه بر زندگي‌نامه زنده‌ياد حسين لرزاده

حسين لرزاده در سال 1285 در تهران به دنيا آمد. پدرش، استاد محمد لرزاده از معماران نامي دوره قاجار و همكار حاج‌حسن صنيع‌الديوان بود. در سن هفت سالگي به مكتبخانه «ميرزا حسن» در نزديكي چهارراه حاج‌رضا (خيابان بلورسازي) رفت و بعد از آن براي مدتي در مدرسه ديگري (مقابل منزل محتشم‌السلطنه) فرستاده شد و استعدادهاي هنري خود را از همان زمان بروز داد. در محضر درس پدر از بهترين‌ها بود، در حالي كه ديگر هنرآموزان از سختي كار در رنج بودند.

فرزند با استعداد استاد محمد لرزاده پس از طي دوره ابتدايي به دبيرستان سلطاني واقع در پل اميربهادر رفت و بعد از آن مدتي در مدرسه كمال‌الملك و اندكي پس از آن در محضر سيدمحمدتقي نقاش‌باشي شاگردي كرد. لرزاده در تمام دوران نوجواني، علاوه بر تحصيل، نزد پدر به فراگيري معماري مشغول بود و عشق و استعداد فراوانش نسبت به اين هنر، از او يك هنرمند تمام‌عيار معماري ساخت.

لرزاده در دوران عمر خود، آثار گرانقدري را به يادگار گذاشته‌ است كه از آن جمله مي‌توان به مرمت صحن و سراي متبرك حضرت اباعبدالله‌الحسين(ع) و همچنين معماري مسجد اعظم قم (بنا به درخواست آيت‌الله بروجردي) اشاره داشت.

وي در دوران عمر خود موفق به كسب افتخارات بسياري در عرصه هنر معماري بود، كه از آن جمله مي‌توان به مدال فردوسي در سال 1313 (به مناسبت هزاره حكيم فردوسي و به منظور طراحي و ساخت ساختمان مقبره حكيم توس) اشاره كرد. همچنين نشان درجه‌يك فرهنگ و هنر در بزرگداشت نام‌آوران علم و ادب و هنر در سال 1381 از جمله آنهاست.
در مساجد امام حسين(ع)، انبار گندم، مساجد تخريب‌شده سنگي، سلمان، عمار، فخريه، سجاد و پيش‌ورودي گنبدخانه سپهسالار مي‌توان امضاي چشم‌نواز حسين لرزاده را به كمال مشاهده كرد. كاسه‌سازي يا شمسه زياد را امضاي اين هنرمند فقيد بر آثارش مي‌دانند.

حسين لرزاده پس از سال‌ها فعاليت اثربخش هنري در روز 23 شهريور 1383 در سن 98سالگي به سوي جهان باقي شتافت.